2. útgáfa 2018:

Rastakortið er einfaldað þannig að minnsta svæði sem kortlagt er með fjarkönnun er 10 myndeiningar, en hver myndeining er 5 x 5 metrar. Vistgerðir og þekjur sem hafa verið handhnitaðar geta enn verið með svæði sem eru minna en 10 myndeingar.

Ný jöklaþekja er unnin eftir gögnum frá Veðurstofu Íslands eftir Sentinel-2 gervitunglamyndum frá 2017 nema útlinur Snæfells sem eru frá 2014, nánast nágrenni jöklanna var síðan leiðrétt með hliðsjón af “World Imegary” gagnabankanum frá ESRI.

Ný þekja lúpínu er í 2. útgáfu, helsta breytingin er að búið er að endurskoða alla lúpínukortlagningu eftir myndum, teknum á árunum 2016 og 2017, en þær myndir þekja flest helstu lúpínusvæði landisins.

Hélumosavist á láglendi endurflokkuð í viðeigandi vistgerðir.

Athugasemdir um 25 svæði bárust vegna 1. útgáfu af vistgerðakortinu, athugasemdirnar voru ýmist varðandi stakar vistgerðir, flokkununina almennt eða ósamfellur t.d. þar sem flokkun tveggja mynda passaði ekki saman, samtals eru þessi svæði um 3900 ferkílómetrar, þessi svæði voru leiðrétt samkvæmt athugasemdum. Auk þess voru óflokkuð svæði (nodata) í 1. útgáfu flokkuð í vistgerðir.

Í eigindatöflunni hefur verið bætt við heitum vistlenda og vistgerða, ensk þýðing á vistgerðum, tengill á staðreyndasíður vistgerða og meðalgróðurþekju vistgerða.

Lesa má ítarlegri upplýsingar um endurskoðun landvistgerða í greinagerð 'Landvistgerðir breytingar milli 1. og 2. útgáfu' (PDF), sjá tengil hér fyrir ovan.

1. útgáfa:

Landvistgerðir eru kortlagðar með fjarkönnun og er á rastaformi. Notaðar voru gervitunglamyndir frá RapidEye, Spot-5 og Landsat-8. Hver mynd var flokkuð með sjálfvirkri aðferð, ISODATA. Sú flokkun ásamt mælingum á gróðursniðum og ýmsum tiltækum gögnum, voru notuð til að ákvarða vistgerðir á landi. Vettvangsvinna og gagnasöfnun fyrir landvistgerðir á miðhálendi Íslands fór fram árin 1999-2002, en á láglendi 2012-2015.

Nokkrar vist- og landgerðir reyndist ekki unnt að kortleggja með fjarkönnun. Þær voru því hnitaðar af skjá með loftmyndir eða gervitunglamyndir sem bakgrunn og síðan breytt yfir á rastaform. Þessar gerðir eru dýjavist, rimamýravist, gulstararfitjavist, sjávarfitjungsvist, sjávarkletta- og eyjavist og alaskalúpína og jarðhitavistir. Sérstök rannsóknarvinna fór fram vegna jarðhitavistgerðanna og fór vettvangsvinna fram 2012-2013, auk þess sem notuð voru vettvangsgögn úr eldri rannsóknum NÍ, 2001-2002 og 2005-2008.

Til þess að ákvarða útbreiðslu hraunavista var byggt á hraunaþekju sem var yfirfarin og lagfærð þannig að hún næði yfir hraun sem eru vel sýnileg á yfirborði. Vistgerðir sem sköruðust við hraunaþekjuna voru umflokkaðar. Þannig voru móavistir flokkaðar sem lynghraunavist. Mosavistir voru á sama hátt flokkaðar í mosahraunavist og melavistir og sanda- og vikravist flokkaðar í eyðihraunavist. Til að kortleggja skriðuvistir og kletta var melavistum og mosavistum breytt í skriðuvistir þar sem halli var yfir 20° skv. landlíkani Loftmynda ehf. frá 2012. Þéttbýli og mannvirki voru kortlögð með því að nota mannvirkjalag IS 50v úr landupplýsingagrunni Landmælinga Íslands og úr landupplýsingagrunni Loftmynda ehf. frá árinu 2016, auk þess sem tekið var 5 og 10 metra belti frá miðlínu helstu vega. Útbreiðsla náttúrulegs birkilendis og ræktaðs skóglendis var fengin úr landupplýsingagrunni Skógræktar ríkisins frá árinu 2015 og útbreiðsla ræktaðs lands úr landupplýsingagrunnum frá Landbúnaðarháskóla Íslands frá 2009 og Bændasamtökum Íslands 2015. Afmörkun jökla var fengin úr IS 50 landupplýsingagrunni Landmælinga Íslands frá 2016. Vatnafar var fengið úr landupplýsingagrunni Landmælinga Íslands og landupplýsingagrunni Loftmynda ehf. frá 2016.

Jarðhitavistgerðir eru skjáhnitaðar eftir loftmyndum Loftmynda ehf. og innrauðum SPOT gervitunglamyndum.